طرفداری | روند ناکامی نکونام و استقلال در این فصل همچنان ادامه دارد.
استقلال در هفته پنجم، در ورشگاه شهید وطنی به مصاف نساجی رفته بود و مانند فصل پیش این ورزشگاه را با یک امتیاز ترک کرد. نساجی نیمه اول را خوب شروع کرد و در بیشتر دقایق این نیمه توانست خطراتی را روی دروازه حسینی ایجاد کرد و یکی از همین خطرات در نهایت منجر به ضربه پنالتی شد که کوین یامگا آن را تبدیل به گل کرد. این بالا بازی کردن نساجی باعث شده بود که استقلال نتواند آن طور که میخواهد برنامه خود را در زمین پیاده کند و خطراتی که استقلال در نیمه اول ایجاد کرد بیشتر روی پاس های قطری از میانه زمین بود. اما در ابتدای نیمه دوم نکونام دو تعویض انجام داد که رضاوند و جلالی به جای نیک نفس و سیلوا به زمین آمدند که این تعویض ها باعث شد که دوندگی این تیم بیشتر شود و استقلال شکل منسجم تر و بهتری نسبت به نیمه اول به خود بگیرد. بیشتر حملات آبی پوشان از جناحین این تیم صورت میگرفت و رضاییان و جلالی توپ های زیادی را روی دروازه نساجی ارسال کردند که یکی از آنها نتیجه بخش بود که باعث به ثمر رسیدن گل تساوی این تیم توسط جلالی بود.
بازگشت به نکونام به دفاع سه نفره برابر الغرافه نتیجه خوبی داشت اما در بازی دومی که که این ترکیب دوباره به کار گرفته شد که نتیجه بخش نبود. بخشی از این نتیجه بخش نبودن مربوط به مسائل فنی داخل زمین است. مثل اینکه استقلال اصرار بیش از حدی به ارسال از جناحین دارد و از انجام این کار دست نمیکشد. شاید اگر بلانکو به جای رمضانی بود، استقلال به نتیجه بهتری نیز میرسید ولی شاید بهتر است این تیم به مدل های دیگری نیز در بازیسازی و ایجاد موقعیت روی دروازه حریف نیز فکر کند. بخش دیگری از عدم نتیجه گیری به حاشیه ای بر میگردد که اطراف استقلال وجود دارد و این اتفاق، تمرکز را از این تیم گرفته و به صورت واضح مشخص است که بازیکنان بدون تمرکز کامل وارد زمین شده اند.
اگر مسائل حاشیه ای از اطراف این تیم کنار رود و تمام حواس کادر فنی و بازیکنان این تیم به مسائل فنی و درون زمین معطوف شود، قطعا این تیم پتانسیل این را دارد که نتایج بهتری را کسب کند.